| 1. | Ritual Noise |
| 2. | Pulse |
| 3. | Happy Man |
| 4. | Brave New World |
| 5. | The Men |
| 6. | Sweet & Salty |
| 7. | Greater Than the Sun |
| 8. | 20 Hz |
| 9. | Spindrift |
| 10. | The World is Growing Loud |
Πάνω από 10 χρόνια είναι πια στο κουρμπέτι οι Covenant, το εκ Σουηδίας ορμώμενο electro τρίο. Ξεκίνησαν εκεί πίσω το 1994, μια εποχή που η ηλεκτρονική ήταν μάλλον εκτός μόδας, διασώθηκαν από το ναυάγιο της electroclash (αιωνία η μνήμη της…) και συνεχίζουν… Με πίστη και προσήλωση φονταμενταλιστή, αφοσιωμένοι στην ανακάλυψη του «τέλειου beat»… Ποτέ δεν έκαναν όμως το μεγάλο ξεπέταγμα, αν και θεωρούνται αξιοσέβαστο όνομα στις χώρες της Κεντρικής Ευρώπης, ειδικά στη Γερμανία, τη μητρόπολη του είδους.
Ποιού είδους;: Αυτού που ονομάζεται future pop ή ΕΒΜ (αν και το «ελαφρύ» ΕΒΜ των Covenant στη Γερμανία αποκαλείται, προφανώς περιπαικτικά, «weiber-ΕΒΜ»: σε ελεύθερη μετάφραση «γκομενο-EBM»)! Όπου ΕΒΜ «αλά Covenant» σημαίνει σχηματικά: αυστηρό, ενίοτε τραχύ beat, σκοτεινή ατμόσφαιρα και σχολή Gahan στα φωνητικά (πως έχει γίνει αυτό, λέτε να έχει επικρατήσει ένα είδος φυσικής επιλογής στον χώρο της electropop και οι άλλου τύπου φωνές να μην επιβιώνουν?).
Και όπως ισχύει κάθε σχεδόν, καλό, μέτριο ή κακό pop συγκρότημα, οι Covenant δεν φημίζονται για τα album τους. Από τα οποία πάντα ξεχωρίζουν 2-3 τραγούδια, με τα υπόλοιπα να τα καταπίνει η αμείλικτη λήθη του χρόνου.. Ούτε και σε αυτό το έβδομο ολόφρεσκο LP (κυκλοφόρησε στις 3 Μαρτίου) πρόκειται να μας εκπλήξουν… Κάνοντας έτσι εύκολη και τη δουλειά του compiler για τα αναπόφευκτα best, greatest, ultimate golden collections κλπ κλπ του μέλλοντος! Και ο άγνωστος ανθολόγος, όταν έρθει η ώρα του «Skyshaper», μάλλον θα ξεπεράσει το τυπικό Κοβεντιανό «Ritual noise» (πρώτο single του δίσκου), το υποταγμένο απόλυτα στους κανόνες της κλαμπίστικης ρυθμολογίας, θα αδιαφορήσει για την πλειάδα των τραγουδιών-γεμισμάτων, για να επιλέξει τελικά το ευχάριστο και τραγουδιστό «20 Hz» (ιδέα μου είναι ότι κάπου στο 2ο+ λεπτό περνάει το pattern από το «Trans Europe Express» των αρχιερέων του είδους;) και το κολλητικό και ατμοσφαιρικό «Pulse» (ειδικά προς το τέλος του κομματιού «χάνεσαι» κυριολεκτικά).
Αυτά τα ολίγα, για έναν τίμιο, αξιοπρεπή αλλά «λίγο» δίσκο… Ένα τελευταίο σχόλιο όμως! Από που κι ως που χαρακτηρίστηκε αυτή η μουσική «future pop»; Αστείο…. Μάλλον …vintage pop θα την έλεγα! Κατά σύμπτωση πριν από λίγο η random playlist του Winamp έπαιξε το «Empire State Human» από την προ-γκαρσόνων εποχή των Human League. Αυτοί ναι, θα δικαιούνταν τότε να ομιλήσουν για future pop…
6.5
1η δημοσίευση: http://www.mic.gr
Bouquet of dreams 