…and so this was 2007!
«Παλιό κρασί σε νέα μπουκάλια»! Σε αυτόν τον αφορισμό θα συνόψιζα τη μουσική χρονιά που μόλις εξέπνευσε. «Ανακύκλωση παντού» είναι το νέο σύνθημα (οικολογία γαρ η νέα μόδα!). Οι νέοι παίζουν πάνω σε ήδη πολυσύχναστα μονοπάτια, το μουσικό κατεστημένο έχει ενσωματώσει ακόμη και τα πιο ακραία μουσικά κινήματα, οι παλιοί επιστρέφουν να εξαργυρώσουν όση μπογιά τους απέμεινε (η λέξη «επανασύνδεση» ήταν ίσως η πιο συχνά απαντώμενη στα νέα της χρονιάς!) και παλιά ξεχασμένα είδη ανασύρονται από τη φορμόλη (π.χ. trip-hop) αναβαπτιζόμενα με νέα ετικέτα (dubstep). Κανόνας του marketing είναι αυτός: όταν δεν αλλάζει το προϊόν αλλάζει η συσκευασία!
Όλα αυτά δεν υποδηλώνουν καμία δήθεν «κρίση» στη μουσική… Πάντα θα υπάρχει εκεί έξω καλή, ενδιαφέρουσα και συναρπαστική μουσική για όποιον θέλει να ψάξει. Άλλωστε η μουσική δεν χρειάζεται να είναι καινοτόμα και πρωτοποριακή για να έχει αξία! Οι μουσικές όμως επαναστάσεις είναι φαινόμενο σπάνιο. Και οι καιροί που ζούμε πόρρω απέχουν από κάτι τέτοιο. Άσχετα αν ο καθένας από μας θέλει να νιώθει για λόγους «ταπεινά» εγωιστικούς ή και στενά επαγγελματικούς ότι ζει σε εποχές καθοριστικές, συναρπαστικές και …μεταβατικές (όλες μεταβατικές είναι!). Ο ιστορικός του μέλλοντος δεν θα κρατήσει και πολλά από την πρώτη δεκαετία του 21ου αιώνα (σχόλιο: πας μετά Χριστόν προφήτης, …γάιδαρος!).
Η μόνη πραγματικά μεγάλη αλλαγή που συντελείται χρόνο με το χρόνο, αφορά τον τρόπο δημιουργίας και διακίνησης της μουσικής. Οι μεγάλες δισκογραφικές εταιρείες όπως τις ξέραμε έχουν τινάξει τα πέταλα… Έχουμε περάσει από την εποχή των αυτοκρατοριών, στην εποχή της «δημοκρατίας»! Τα μέσα παραγωγής είναι πια διαθέσιμα στον οποιονδήποτε μουσικό (και μη!), τα μεγάλα ονόματα μας τελείωσαν, η παλιά «αριστοκρατία» εξέπεσε, μόνο ο Radioδεινόσαυρος περιφέρει ακόμη το ταλαίπωρο σαρκίο του σε έναν κόσμο που πια δεν τον χωράει… Ας αναρωτηθούμε: ποιος από τους νέους δίσκους κάποιου σημερινού ονόματος αποτελεί πραγματικά είδηση, πέρα και έξω από τον δικό μας μικρόκοσμο; (σε αντίθεση, π.χ. ακόμη θυμάμαι τι είχε συμβεί το 1987 όταν είχε βγει το «Joshua tree»). Έτσι, η μόνη «κρίση» που όντως υπάρχει είναι αυτή που μαστίζει τις τσέπες των εταρειαρχών και των μετόχων τους. Ο κόσμος δεν πρόκειται ποτέ πια να ξαναπληρώσει για κάτι που θεωρείται δεδομένο ότι είναι τσάμπα, η νέα γενιά σε λίγο δεν θα ξέρει καν πως μοιάζει ένα CD, και το ρολόι της εντροπίας δεν γυρίζει πίσω… Κάπου το έχουν πια συνειδητοποιήσει και οι ίδιοι, γι’ αυτό και προς το παρόν αρμέγουν τα ringtones και τα DVD. Για όσο κρατήσει… Το μέλλον ανήκει σε μικρές δισκογραφικές τύπου …delicatessen, με ποιότητα και άποψη αλλά κυρίως στην αυτενέργεια και την ιδιωτική πρωτοβουλία των μουσικών. Το παλιό μοντέλο απλώς περιμένει τον νεκροθάφτη να ψάλει το τρισάγιο…
Και αν οι εξελίξεις αυτές κουβαλούν και αρνητικές πλευρές, ας σκεφτούμε ότι έτσι προχωράει η ζωή εδώ και αιώνες. Κάθε νόμισμα έχει δύο όψεις. Όταν ανακαλύψαμε το πλοίο ανακαλύψαμε συγχρόνως και το ναυάγιο! Πάντα πιστεύω όμως ότι ο κόσμος οδεύει συνολικά προς το καλύτερο, παρά το «καταστροφολογικό» κλίμα που επικρατεί. The best is yet to come, που τραγουδούσε κάποτε και ο γερο-Frankie…
Ιδού λοιπόν μερικά δισκάκια που ξεδιάλεξα από την πλούσια πανίδα του 2007:
Δίσκοι
1. Α Place to Bury Strangers – S/T
2. Stormfagel – Ett berg av fasa
3. Τied & Tickled Trio – Aelita
4. iLiKEΤRAINS – Elegies to lesson learnt
5. Piano Μagic – Part monster
6. Gravenhurst – The western lands
7. Ρascal Comelade – Metode de rocanrol
8. Saddleback – Night maps
9. Εinsturzende Neubauten – Alles wieder offen
10. Κiss the Anus of a Black Cat – An interlude to the outermost
11. Olivier Bernet – Persepolis OST
Τραγούδια (χύμα χωρίς αξιολόγηση)
1. If this is the case, then I don’t know – Electric Soft Parade
2. I am the white-mantled king – Cats on Fire
3. Beautiful silence – And Also the Trees
4. Pressures – Apartment
5. Dreamcatcher – Foxface & Rody Gorman
6. Sometimes I dream I’ m hurting you – Angels of Light
7. To let myself go – Αne Brun
8. Stop – Against Me!
9. Nautical episodes – Gnac
10. Spring and by summer fall – Blonde Redhead
11. Super Inuit – Holy Fuck
1η δημοσίευση: http://www.mic.gr
Bouquet of dreams 