Stabil Elite – Douze pouze (Themes from Great Cities)

1.	Drei Gerade Zahlen
2.	Expo
3.	Hydravion
4.	Rave Maria
5.	Milchstrasse
6.	Agent Orange
7.	Wir kommen aus
8.	Aether
9.	Endecomputer
10.	Revue 12
11.	Papier
12.	Dreiklang

Η επωνυμία της δισκογραφικής εταιρείας «Themes from great cities» (ειρήσθω εν παρόδω, από τις ομορφότερες μουσικές των Simple Minds) μου έδωσε την ιδέα. Ή καλύτερα μου έδειξε την οπτική. Μουσική φτιαγμένη σε μεγάλες πόλεις, μουσική για μεγαλουπόλεις. Μία τέτοια: Duesseldorf. Σχετικά μικτή σε μέγεθος πάντως. Εδώ στην περιοχή του Ρουρ, τη βιομηχανική καρδιά της Ευρώπης. 3 όψεις μίας πόλης…

Όψη πρώτη: Fractal κυκλοφοριακός κόμβος, εδώ διασταυρώνονται οι αυτοκινητόδρομοι Α3, Α44, Α46 και Α57. Οδηγείς στην Autobahn: αέναη κίνηση, μηχανική ροή, υποχρεωτικό κατώτερο όριο ταχύτητας, το τοπίο εναλλάσσεται, πάνω σε ένα μοτίβο όμως, στον ορίζοντα ξεκόβονται καπνίζοντα φουγάρα γιγάντιων βιομηχανιών και καμπαναριά εκκλησιών, αλλάζεις πόλη χωρίς να το καταλάβεις. «Γκρίζα ταινία, λευκές λωρίδες, πράσινο πλαίσιο». Σαν εξώφυλλο δίσκου δεν είναι;

Όψη δεύτερη: οι ποταμοί. Ο Duessel που δίνει το όνομα και ο Ρήνος που δίνει τη ζωή και το χρήμα. Κυλάει μαύρος και μολυσμένος, αρτηρία και φλέβα ταυτόχρονα. Το νερό που κυλάει… Ροή… Μονοτονία, φαινομενική επανάληψη, αλλά το ποτάμι δεν είναι ποτέ το ίδιο. Το’ πε και ένας Ηράκλειτος κάποτε. Ένα παιδί κάθεται και παρακολουθεί από την όχθη. Πολλά χρόνια αργότερα θα πει ότι η μουσική του θα ήταν πολύ διαφορετική αν δεν έμενε δίπλα στο ποτάμι. Τον λένε Michael Rother.

Όψη τρίτη: η νεανική μεγαλούπολη.. Ο αέρας της πόλης απελευθερώνει ιδέες και αναστολές και νοοτροπίες. Η ηδονική νύχτα κατεβαίνει στα κλαμπς και η μοντέρνα αρχιτεκτονική με τα αλά-Gaudi κτίρια φτιάχνει το σκηνικό. Αυτά τα κτίρια μοιάζουν σα να θέλουν να τρέξουν. Στατική δυναμική, ακινητοποιημένη ροή…

Κάπου εδώ θα μπορούσε να τελειώσει η δισκοκριτική τούτη, τουλάχιστον για τους πιο υποψιασμένους (ουκ ολίγοι πια, το kraut και στη χώρα μας ακόμη είναι μια δεσπόζουσα επιρροή για ένα σημαντικό κομμάτι του εναλλακτικού underground). Οι Stabil Elite, με καθαρές προθέσεις και ακόμη πιο ξεκάθαρα έργα, δρώντας σαν ένα είδος …ντισελντορφίστας, τιμούν την πόλη τους και συνοψίζουν στο δίσκο αυτό τη μουσική της παράδοση, της μοντέρνας εποχής τουλάχιστον.

Λέξη-κλειδί και στις τρεις όψεις, αν παρατηρήσατε, η ροή. Κάποιοι τη βάφτισαν motorik τονίζοντας την ανθρωπο(μηχανο)κεντρική της διάσταση. Kraftwerk και Neu είναι λοιπόν η αρχή του νήματος. Δεν σταματούν όμως εδώ. Κι αν το «Hydravion» στέκεται επάξια δίπλα σε ένα «Isi», αν το «Aether» θα μπορούσε να είναι η καλύτερη στιγμή των La Duesseldorf, οι Stabil Elite τιμούν και την ευρύτερη κληρονομιά της περιοχής, φτάνουν ως τους ανάλαφρα ρυθμικούς post-punk Fehlfarben (κάπου πήρε το μάτι μου ότι επανεκδίδονται αυτές τις μέρες οι δίσκοι τους), ακόμη και σε πιο ελάσσονες εκτός των γερμανικών συνόρων, το τελευταίο κομμάτι είναι προφανώς αναφορά στο χιτ «Dreiklangdimensionen» των Rheingold. Κοντολογίς, το «Douze Pouze» Θα μπορούσε να είναι κι ένας μουσικός τουριστικός οδηγός σε συσκευασία ενός καλαίσθητου διπλού βινυλίου.

Μήπως όλα αυτά όμως σημαίνουν ότι οι Stabil Elite είναι ένα είδος …μηρυκαστικού tribute συγκροτήματος; Επιφανειακή διαπίστωση φρονώ, με αυτή άλλωστε θα ξεμπερδεύαμε αβασάνιστα με το μεγαλύτερο ποσοστό της σύγχρονης παραγωγής, η οποία έχει πια να κάνει περισσότερο με τη διαχείριση ενός ολοένα και πιο διαθέσιμου και προσβάσιμου παρελθόντος. Μια συγκριτική ακρόαση είναι πάντοτε χρήσιμη αλλά δεν πρέπει να είναι περιοριστική. Και οι Stabil Elite μοιάζουν με όλα τα ονόματα που προαναφέρθηκαν, με πολλούς επιγόνους τους (Daft Punk ας πούμε), αλλά με κανένα από αυτά αποκλειστικά. Χρησιμοποιώντας δε μια πλειάδα οργάνων από αναλογικά σύνθια και μπάσο έως ξυλόφωνα και ξύλινα κρουστά καταθέτουν ένα μεθοδικό ολοκληρωμένο έργο το οποίο διατηρεί απόσταση ασφαλείας από την τυποποίηση.

Ένα μικρό πετραδάκι πάνω στο ογκόλιθο του παρελθόντος. Εδώ που έφθασες, λίγο δεν είναι – τόσο που έκαμες, μεγάλη δόξα» κατά το ποίημα του Καβάφη. Έτσι μόνο χτίζεται, κρατιέται ζωντανή, εμπεδώνεται αλλά και διαιωνίζεται μια παράδοση…

8

 1^η δημοσίευση: http://www.mic.gr